อาหารเมนูที่สอง

ยินดีตอนรับกลับสู่รายการเมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊คอีกครั้ง

เช่นเดิม หากใครจะเอาไปเลียนแบบก็ไม่ว่ากัน แต่หวังว่าจะรอดชีวิต หรือไม่ก็กินยากันท้องเสียทัน

เนื่องจากใรครั้งก่อนมีคำครหามากมาย ฉะนั้นครั้งนี้เราจะโชวเมนูที่ดูมีภูมิปัญญามากกว่าเดิม ถึงแม้มันจะไม่พ้นขอบเขตของความสิ้นคิดก็เหอะ

เมนูวันนี้เป็นข้าวผัดกับ meat ball ==>ทำไมต้อง meatball เพราะว่าหมูมันแพงอ่ะเด้

ราคาหมู = 79 ต่อ pack ==> ประมาน 6ขีดได้
ราคาmeat ball = 30 per pack ==> pack ละ 1 kg

มาดูเครื่องปรุงกันก่อนดีกั่ว
1. กระเทียมหั่นเป็นชิ้น (เราชอบกินกระเทียม + ไม่มีอีโต้ )


2. หัวหอมแดง

3.ไข่กะข้าว (ข้าวคือข้าวที่เหลือจากร้านอาหารไทยเมื่อวันก่อนแล้วแช่ในตุ้เยน)


4. meat ball หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ



เครื่องปรุงพร้อมแล้ว ฉะนั้นก็ลงมือปรุง
1. ขั้นแรก เปิดน้ำก็อกดื่ม แล้วทำใจให้สบาย

2.ตั้งไฟ(ถึงจะไม่มีไฟก้อเหอะ) ใส่น้ำมันลงไปพอสมควร


3. เอากระเทียมกับหัวหอมลงไปในกระทะก่อน และอย่าตั้งไฟให้แรงเกินปาย
4. เมื่อผัดจนกระเทียมเหลืองอร่าม แล้วหัวหอมส่งกลิ่นหอมแล้วก็ใส่ข้าวกับ meatball ลงไป
5. ผัดจนข้าวเริ่มเหลืองเป็นสีทอง ^*^ แล้วจึงตอกไข่ใส่ลงปายยย

6. ผัดไปเรื่อยๆ จนไข่เริ่มแห้ง ไม่งั้นจะเหมือนข้าวผัดของเกี้ยที่ไปกินทริบภาคครั้งแรก เว้นแต่ว่าใครจะชอบไข่ดิบนั่นก็อีกเรื่อง แล้วก็ตักใส่จาน


เสร็จแล้วกับเมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊คอีกรายการ มีความเห็นเยี่ยงใด จะหนับหนุนหรือทับถมกันก็ว่ามาเลย

ปล. ถ้าถามเรื่องการใส่เครื่องปรุง... จะบอกว่า เราทำตามที่เขียน ตรงตามตัวอักษร ซีอิ๊ว น้ำตาล และอื่นๆ ไม่มีแม้แต่นิดเดว ห้าห้าห้า

ประเมินดีกว่า
รสชาติ 6/10 กลิ่นใช่ รูปลักษณ์งาม แต่จืด.... แน่สิก็ไม่ได้ใส่ไรลงไปเลยนิหว่า
ความยากง่าย 6/10 ต้องเตรียมเครื่องปรุงหลาย แถมต้องผัดนานพอสมควร ไม่ควรทำเมนูนี้เวลาหิวมากๆเด็ดขาด

เมื่อโต๊ดอยากฉีกสัญญา !!!

เอาละเมื่อใครต่อใครคิดว่าเราสองคนได้ที่อยู่แล้ว เรื่องต่างๆจะจบลง แต่บังเอิญว่ามันไม่ได้เป็นดังเช่นที่หวังไว้ พูดง่ายๆคือเป็นเรื่องราวของพี่โต๊ดนั่นเอง

เรื่องไม่ยากครับ หลังจากเซ็นสัญญาแล้วอยู่ได้วันนึง พี่โต๊ดกล่าวประโยคเด็ดออกมา

"i wanna change the room" นี่คือสิ่งที่กระผมและคุณLena ได้ยินพร้อมกัน
"why do you want to change?" Lena asked with question mark face
"the toilet is too small, i cannot not use it with comfortability" คำตอบจากพี่โต๊ด

(PS. เหตุผลจิงๆ มีด้วยกันสองประการ คือหนึ่งขี้ไม่ออก เพราะหัวติด sink กับสอง แขกเพื่อนร่วมห้องทำห้องน้ำไม่สะอาด)

เนื่องจากหห้องน้ำมันก็เล็กจิงๆอ่ะนะ แต่ดันมาบอกหลังเซ็นสัญญานี่สิ
ความจริงแล้วจะเปลี่ยนห้องทำไรไม่ยากหรอก แต่ว่าค่ามัดจำนี่สิ 3000 sek (ตีว่า 15000 bathละกัน) ต้องทุ่มลงน้ำเปล่าๆ แต่ยังไงก็ดีพวกเราก็เดินทางไปยัง Karlskronahem เพื่อเจรจาต่อรอง ว่าจะเปลี่ยนที่อยู่โดยไม่เสียค่ามัดจำได้หรือไม่

"!@$%#@^@"
"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^$&#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("

ข้างบนนี่คือสิ่งที่คุณLena กับพนักงานออฟฟิสที่นู้นเขาคุยกัน ถามว่าทำไมเป็นยังงั้นใช่มะ ง่ายๆ เพราะตูไม่เข้าใจนะสิว่ามันแปลว่าอะไร ตอนนั้นพูดได้คำเดียว Tack = ขอบคุณ หลังจากคุยกันอยู่ได้ครึ่งชั่วโมง
การเจรจาก็สำเร็จ โต๊ดสามารถฉีกสัญญาโดยไม่เสียตังได้

"then, where will i live for now?" tod suddenly asked
"in any case, you need to stay with oak until we can find a new room for you" Lena said
-_-" ==> oak's face

หลังจากฉีกสัญญาเสร็จบังเอิญว่ายังไม่มีห้องที่ไหนว่างให้พี่โต๊ดเช่าฉะนั้น ระหว่างตามหาที่พัก ที่พี่โต๊ดพอใจ ว่าห้องน้ำไม่เล็กจนอึไม่ออก เจอ จะต้องมานอนในห้องของกระผมชั่วคราวก่อน ซึ่งขนาดของห้องน่าจะไม่เกิน 11ตารางเมตร(3.5*3.5 มั้งนะ ไม่แน่ใจ)

ลองมาดูภาพ demonstration ของการแบ่งสรรปันส่วนที่นอนกัน





เนื่องจากเราเป็นคนที่นอนค่อนข้างดึก ราวๆเที่ยงคืน ตีหนึ่งตีสอง แต่เพื่อนโต๊ดนอนเร็วกว่านั้น ประมานห้าทุ่ม เที่ยงคืน ฉะนั้นคนที่จะนอน บนเตียงคือโต๊ด..... แ้ลวคนที่นอนพื้นคือเรา =_="

แต่สิ่งที่แย่กว่าการต้องนอนบนพื้นคือ... การที่มีเนตLAN อยู่ช่องเดียว (โดยสายLAN ก็ขอทางมหาลัยมา) ในค่ำคืนแรกที่โต๊ดย้ายเข้ามานอนในห้องนี้ ก็ต้องมีการแบ่งสรรปันส่วนการใช้เนตเยี่ยงการต่อคิวใช้ห้องน้ำที



"โอ๊ค ใช้เนตอยู่เปล่าวะ" โต๊ดถาม
"ตอนนี้ยังไม่ใช้ แต่แกใช้เสดแล้วส่งกลับมาด้วย" เราตอบกลับไป

เปิดเนตเล่นคอม ทำไรเรื่อยเปื่อยจากนั้นก็ถึงเวลาเข้านอน หลังจากเพื่อนโต๊ดไปแปรงฟัน กลับฟุบตัวลงบนเตียง แล้วก็หลับไป เราผู้ซึ่งตื่นอยู่..ก็ต้องขยับตัวอย่างเงียบ เช่นลากเม้าไม่ให้มีเสียง หรือ อั้นตดเป็นต้น เพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของโต๊ด... อย่างไรก็ดี เมื่อเวลาล่วงเลยไป เราเองก็ไปแปรงฟันและเตรียมตัวเข้านอน เมื่อกำลังจะนอน ..

"ค่ากกกกกกก ฟี้" .......
-__-" กรนดังชิบ ไม่ได้จะพูดว่าเราเองก็ไม่กรนนะ แต่นี้มันก็ถือว่าดังทีเดียว แถมเราเคยเล่าว่าเรานอนกรนให้มันฟังด้่วย เลยชิงหลับก่อนสินะ.....

"เป๊าะ เป๊าะ" เราลองดีดนิ้วตามหลักการ ของนายเตชิน เอี่ยมฤกสิริ (สะกดผิดอย่าว่ากัน) ที่ว่า ไปดีดนิ้วใกล้ๆคนกรนมันจะเลิกกรน "เป๊าะ เป๊าะ" ดีดจนนิ้วแทบหัก เสียงก็ยังไม่สงบ จนในที่สุด ปลงตก เอาหัวโขกหมอนแล้วนอนเท่าที่นอนได้ จนในที่สุดก็ผล็อยหลับไป ZzzZzz

ปล. ที่เล่ามาอย่าถือ อย่าเคืองกันเพราะเล่าเอามัน เฉยๆ วะฮ่าฮ่า

ยังมีเรื่องราวคำขัน ปนเฮฮาอีก อย่าลืมติดตามชม

รายการอาหารมื้อเย็นกับพี่โอ๊ค

ยินดีต้อนรับเข้าสู่หัวข้อ เมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊ค

ในส่วนหัวข้อนี้ เราจะมาเผยแพร่เมนูที่ โอ๊คได้ทำเมื่อมาทีนี้ ส่วนใครจะเอาไปเลียนแบบนั้น คงต้องสุดแล้วแต่ฟ้าประมานนให้รอดตาย :D

เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอแนะนำอาหฟารสิ้นคิดมื้อแรกก่อน ซึ่งคือแกงจืดปูอัดและมัน...

ส่วนผสมมีดังนี้
1. ปูอัดที่ซ์้อจากร้านค้าใกล้เคียง (เก้าแท่งราคา 5 sek)
2.คะนอร์ รสปลา
3.มัน หรือจะเรียกว่า potato ก้อไม่ว่ากัน สองลูกใหญ่ๆ

วิธีปรุงก้อสุดง่ายแสนง่าย เพราะมันเป็นอาหารสิ้นคิดนิ
1. ปอกมันก่อน โดยปกติที่ไทยเราจะมีมีดปอด แต่ทีนี้ใช้มีดทั่วไปทำ
2. ต้มน้ำ + ใส่คะนอร์ครึ่งก้อน (เพราะกินไม่เยอะเท่าไร) แล้วก็ใส่มันลงไป


3. ต้มเป็นชาติ นานครึ่งชั่วโมง แล้วจึงใส่ crab stick ลงไป (มัน crab จิงๆ) พร้อมใส่ซีอิ๊วลงไปนิดนึง
แต่น แต้น นี่คืออาหารสิ้นคิดมื้อแรกของผม :D

ประเมิน
รสชาติ 2/10 จืดสนิท ยังกะกินน้ำล้างจาน แถมปูอัดถูกความร้อนมากไป กลายเป็นแป้งเลย
ความยากง่ายในการปรุง 7/10 ทำง่ายแค่จับยัดและต้ม เสียอย่างเดียวต้องต้มนาน

ไว้อย่าลืมติดตามชมอาหารสิ้นคิดกับพี่โอ๊คมื้อถัดไปละคับ

ปฐมบทแห่งการหาที่อยุ่ จบ

เรากลับมาอีกครั้งหลังจากห่างหายไปนาน เพราะว่า มีเรื่องต่างๆให้ทำมากมาย TT

หลังจากวันที่กินเสต็กกัน วันรุ่งขึ้นคือวันที่พวกเราต้องลากสังขารออกจากโรงแรมแสนสบาย ก่อนเที่ยง แต่คุณพ่อของโต๊ดต้องรีบไปเยี่ยมเพื่อนตั้งแต่เช้า ก็เลยจะเหลือพวกเราแค่สองคน เมื่อถึงเวลานัดกันตอนสิบโมง พวกเราก็ออกจากห้องไปรอรถเมล์ที่ป้าย และเดินทางไปยังที่มหาลัยเพื่อพบกับคุณเลน่าเพื่อไปยังห้องพักใหม่ หลังจากไปถึงมหาลัย พวกเราก็ทำการย้ายข้าวของจากที่ international office ของมหาลัยไปยังบ้านเรา โดย 26B เป็นห้องของโอ๊ค และ อีกห้องซ่ึงจำเบอไม่ได้ เป็นของโต๊ด

ห้องพัก 26B ==> เพื่อนในapratment เดียวกัน เป็นชาวสวีเดน ซึ่งในห้องครัวมีกลิ่มแปลกๆ ที่ไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ได้เนน่าเละเทะ

ห้องพัก อีกห้อง ==> เพื่อนเป็นชาวอินเดีย ห้องน้ำเละเทะเลย ส่วนในห้องเหมือนจะขาด ตู้เสื้อผ้าที่แขวนได้ไป

โดยเมื่อไปถึงห้องพักแต่ละคน สภาพก็เป็นดังที่กล่าวไว้ จึงต้องเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดจากที่ international office มา(เขาแจกให้นะ ไม่ใช่ไปยืมของเขา...) หลังจากขนของขนอะไรเสร็จก็เตรียมมตัวไปพบ professor Lars Lundberg ที่มหาลัย เมื่อไปถึง Lena ก็แนะนำให้รู้จัก prof Lars

"เห้ย..... นี่เขาเป็น professor จิงปะวะ " สิ่งแรกที่เราคิด

สาเหตุที่คิดงั้นไม่ใช่เพราะภาพข้างบนนะครับ แต่เป็นเพราะกล้ามใหญ่เป็นมัดๆ แบบว่ากูจะเอากล้ามหรีบหัวเมิงตายได้เลยอ่ะ
Lars คือคนขวาสุดนะครับ

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเขาก็บอกว่าจะเลี้ยงข้าวที่โรงอาหาร ของมหาลัย

ตอนกำลังเดินไปก็คุยกะโต๊ด
"เมิง ไม่เอากล้ามแบบนั้นมั้งละ" โอ๊คถาม
"แม่งใหญ่ อยากได้มั้ง" คนที่ถูกถามตอบกลับมา

ซํกพักเราก็เดินไปถึงโรงอาหารของมหาลัย BTH เมื่อไปถึง ขอบอกว่าไม่คิดเขาเรียกไอนี่ว่าโรงอาหาร
1. อาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ ราคา 79 sek มีเยอะและเขามาเติมเรื่อยๆ
2. บรรยากาศต่างกับโรงอาหารอักษรและโรงอาหารวิศวะ ลิบลับ

ตักกินกันอย่างเมามันและเอร็ดอร่อย ก็ได้คุยกันเรื่องการฝึกงานด้วย โดยที่ร่วมโต๊ะมี PHD student อีกคน นามว่า Shahid จากปากีสถาน โดยพวกเราสองคนจะเป็นส่วนหนึ่งของโปรเจคเขา ซึ่งเก่วกะ power grid อาไรนี่ละ แต่แขกคนนี่นิสัยดี แล้วก็มาอยู่ทีนี้ กับภรรยาด้วย

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ พวกเราก็เดินทางไป เซ็นสัญญากับ landlord office นามว่า Karlskronahem (คล้ายๆชื่อเมืองเลย) การเดินทางครั้งนี้ไปโดยรถของมหาลัยที่ Lena ได้จองไว้ก่อน โดยมีป้ายทะเบียนเป็น BTH กับเลขอีกสามตัว *-* เท่โคตรๆ เมื่อเซ็นสัญญาเสร็จก้อควักตังจ่าย หมดไป 1300 + 3000(ค่ามัดจำ) แล้วก็เดินทางกับไปชิวที่ห้องนอนน้อยๆ

ภาพตัวอย่างของห้องเรา