อาหารเมนูที่สอง

ยินดีตอนรับกลับสู่รายการเมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊คอีกครั้ง

เช่นเดิม หากใครจะเอาไปเลียนแบบก็ไม่ว่ากัน แต่หวังว่าจะรอดชีวิต หรือไม่ก็กินยากันท้องเสียทัน

เนื่องจากใรครั้งก่อนมีคำครหามากมาย ฉะนั้นครั้งนี้เราจะโชวเมนูที่ดูมีภูมิปัญญามากกว่าเดิม ถึงแม้มันจะไม่พ้นขอบเขตของความสิ้นคิดก็เหอะ

เมนูวันนี้เป็นข้าวผัดกับ meat ball ==>ทำไมต้อง meatball เพราะว่าหมูมันแพงอ่ะเด้

ราคาหมู = 79 ต่อ pack ==> ประมาน 6ขีดได้
ราคาmeat ball = 30 per pack ==> pack ละ 1 kg

มาดูเครื่องปรุงกันก่อนดีกั่ว
1. กระเทียมหั่นเป็นชิ้น (เราชอบกินกระเทียม + ไม่มีอีโต้ )


2. หัวหอมแดง

3.ไข่กะข้าว (ข้าวคือข้าวที่เหลือจากร้านอาหารไทยเมื่อวันก่อนแล้วแช่ในตุ้เยน)


4. meat ball หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ



เครื่องปรุงพร้อมแล้ว ฉะนั้นก็ลงมือปรุง
1. ขั้นแรก เปิดน้ำก็อกดื่ม แล้วทำใจให้สบาย

2.ตั้งไฟ(ถึงจะไม่มีไฟก้อเหอะ) ใส่น้ำมันลงไปพอสมควร


3. เอากระเทียมกับหัวหอมลงไปในกระทะก่อน และอย่าตั้งไฟให้แรงเกินปาย
4. เมื่อผัดจนกระเทียมเหลืองอร่าม แล้วหัวหอมส่งกลิ่นหอมแล้วก็ใส่ข้าวกับ meatball ลงไป
5. ผัดจนข้าวเริ่มเหลืองเป็นสีทอง ^*^ แล้วจึงตอกไข่ใส่ลงปายยย

6. ผัดไปเรื่อยๆ จนไข่เริ่มแห้ง ไม่งั้นจะเหมือนข้าวผัดของเกี้ยที่ไปกินทริบภาคครั้งแรก เว้นแต่ว่าใครจะชอบไข่ดิบนั่นก็อีกเรื่อง แล้วก็ตักใส่จาน


เสร็จแล้วกับเมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊คอีกรายการ มีความเห็นเยี่ยงใด จะหนับหนุนหรือทับถมกันก็ว่ามาเลย

ปล. ถ้าถามเรื่องการใส่เครื่องปรุง... จะบอกว่า เราทำตามที่เขียน ตรงตามตัวอักษร ซีอิ๊ว น้ำตาล และอื่นๆ ไม่มีแม้แต่นิดเดว ห้าห้าห้า

ประเมินดีกว่า
รสชาติ 6/10 กลิ่นใช่ รูปลักษณ์งาม แต่จืด.... แน่สิก็ไม่ได้ใส่ไรลงไปเลยนิหว่า
ความยากง่าย 6/10 ต้องเตรียมเครื่องปรุงหลาย แถมต้องผัดนานพอสมควร ไม่ควรทำเมนูนี้เวลาหิวมากๆเด็ดขาด

เมื่อโต๊ดอยากฉีกสัญญา !!!

เอาละเมื่อใครต่อใครคิดว่าเราสองคนได้ที่อยู่แล้ว เรื่องต่างๆจะจบลง แต่บังเอิญว่ามันไม่ได้เป็นดังเช่นที่หวังไว้ พูดง่ายๆคือเป็นเรื่องราวของพี่โต๊ดนั่นเอง

เรื่องไม่ยากครับ หลังจากเซ็นสัญญาแล้วอยู่ได้วันนึง พี่โต๊ดกล่าวประโยคเด็ดออกมา

"i wanna change the room" นี่คือสิ่งที่กระผมและคุณLena ได้ยินพร้อมกัน
"why do you want to change?" Lena asked with question mark face
"the toilet is too small, i cannot not use it with comfortability" คำตอบจากพี่โต๊ด

(PS. เหตุผลจิงๆ มีด้วยกันสองประการ คือหนึ่งขี้ไม่ออก เพราะหัวติด sink กับสอง แขกเพื่อนร่วมห้องทำห้องน้ำไม่สะอาด)

เนื่องจากหห้องน้ำมันก็เล็กจิงๆอ่ะนะ แต่ดันมาบอกหลังเซ็นสัญญานี่สิ
ความจริงแล้วจะเปลี่ยนห้องทำไรไม่ยากหรอก แต่ว่าค่ามัดจำนี่สิ 3000 sek (ตีว่า 15000 bathละกัน) ต้องทุ่มลงน้ำเปล่าๆ แต่ยังไงก็ดีพวกเราก็เดินทางไปยัง Karlskronahem เพื่อเจรจาต่อรอง ว่าจะเปลี่ยนที่อยู่โดยไม่เสียค่ามัดจำได้หรือไม่

"!@$%#@^@"
"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^"@#^$&#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("
amp;#&%$%@#%("

ข้างบนนี่คือสิ่งที่คุณLena กับพนักงานออฟฟิสที่นู้นเขาคุยกัน ถามว่าทำไมเป็นยังงั้นใช่มะ ง่ายๆ เพราะตูไม่เข้าใจนะสิว่ามันแปลว่าอะไร ตอนนั้นพูดได้คำเดียว Tack = ขอบคุณ หลังจากคุยกันอยู่ได้ครึ่งชั่วโมง
การเจรจาก็สำเร็จ โต๊ดสามารถฉีกสัญญาโดยไม่เสียตังได้

"then, where will i live for now?" tod suddenly asked
"in any case, you need to stay with oak until we can find a new room for you" Lena said
-_-" ==> oak's face

หลังจากฉีกสัญญาเสร็จบังเอิญว่ายังไม่มีห้องที่ไหนว่างให้พี่โต๊ดเช่าฉะนั้น ระหว่างตามหาที่พัก ที่พี่โต๊ดพอใจ ว่าห้องน้ำไม่เล็กจนอึไม่ออก เจอ จะต้องมานอนในห้องของกระผมชั่วคราวก่อน ซึ่งขนาดของห้องน่าจะไม่เกิน 11ตารางเมตร(3.5*3.5 มั้งนะ ไม่แน่ใจ)

ลองมาดูภาพ demonstration ของการแบ่งสรรปันส่วนที่นอนกัน





เนื่องจากเราเป็นคนที่นอนค่อนข้างดึก ราวๆเที่ยงคืน ตีหนึ่งตีสอง แต่เพื่อนโต๊ดนอนเร็วกว่านั้น ประมานห้าทุ่ม เที่ยงคืน ฉะนั้นคนที่จะนอน บนเตียงคือโต๊ด..... แ้ลวคนที่นอนพื้นคือเรา =_="

แต่สิ่งที่แย่กว่าการต้องนอนบนพื้นคือ... การที่มีเนตLAN อยู่ช่องเดียว (โดยสายLAN ก็ขอทางมหาลัยมา) ในค่ำคืนแรกที่โต๊ดย้ายเข้ามานอนในห้องนี้ ก็ต้องมีการแบ่งสรรปันส่วนการใช้เนตเยี่ยงการต่อคิวใช้ห้องน้ำที



"โอ๊ค ใช้เนตอยู่เปล่าวะ" โต๊ดถาม
"ตอนนี้ยังไม่ใช้ แต่แกใช้เสดแล้วส่งกลับมาด้วย" เราตอบกลับไป

เปิดเนตเล่นคอม ทำไรเรื่อยเปื่อยจากนั้นก็ถึงเวลาเข้านอน หลังจากเพื่อนโต๊ดไปแปรงฟัน กลับฟุบตัวลงบนเตียง แล้วก็หลับไป เราผู้ซึ่งตื่นอยู่..ก็ต้องขยับตัวอย่างเงียบ เช่นลากเม้าไม่ให้มีเสียง หรือ อั้นตดเป็นต้น เพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของโต๊ด... อย่างไรก็ดี เมื่อเวลาล่วงเลยไป เราเองก็ไปแปรงฟันและเตรียมตัวเข้านอน เมื่อกำลังจะนอน ..

"ค่ากกกกกกก ฟี้" .......
-__-" กรนดังชิบ ไม่ได้จะพูดว่าเราเองก็ไม่กรนนะ แต่นี้มันก็ถือว่าดังทีเดียว แถมเราเคยเล่าว่าเรานอนกรนให้มันฟังด้่วย เลยชิงหลับก่อนสินะ.....

"เป๊าะ เป๊าะ" เราลองดีดนิ้วตามหลักการ ของนายเตชิน เอี่ยมฤกสิริ (สะกดผิดอย่าว่ากัน) ที่ว่า ไปดีดนิ้วใกล้ๆคนกรนมันจะเลิกกรน "เป๊าะ เป๊าะ" ดีดจนนิ้วแทบหัก เสียงก็ยังไม่สงบ จนในที่สุด ปลงตก เอาหัวโขกหมอนแล้วนอนเท่าที่นอนได้ จนในที่สุดก็ผล็อยหลับไป ZzzZzz

ปล. ที่เล่ามาอย่าถือ อย่าเคืองกันเพราะเล่าเอามัน เฉยๆ วะฮ่าฮ่า

ยังมีเรื่องราวคำขัน ปนเฮฮาอีก อย่าลืมติดตามชม

รายการอาหารมื้อเย็นกับพี่โอ๊ค

ยินดีต้อนรับเข้าสู่หัวข้อ เมนูสิ้นคิดกับพี่โอ๊ค

ในส่วนหัวข้อนี้ เราจะมาเผยแพร่เมนูที่ โอ๊คได้ทำเมื่อมาทีนี้ ส่วนใครจะเอาไปเลียนแบบนั้น คงต้องสุดแล้วแต่ฟ้าประมานนให้รอดตาย :D

เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอแนะนำอาหฟารสิ้นคิดมื้อแรกก่อน ซึ่งคือแกงจืดปูอัดและมัน...

ส่วนผสมมีดังนี้
1. ปูอัดที่ซ์้อจากร้านค้าใกล้เคียง (เก้าแท่งราคา 5 sek)
2.คะนอร์ รสปลา
3.มัน หรือจะเรียกว่า potato ก้อไม่ว่ากัน สองลูกใหญ่ๆ

วิธีปรุงก้อสุดง่ายแสนง่าย เพราะมันเป็นอาหารสิ้นคิดนิ
1. ปอกมันก่อน โดยปกติที่ไทยเราจะมีมีดปอด แต่ทีนี้ใช้มีดทั่วไปทำ
2. ต้มน้ำ + ใส่คะนอร์ครึ่งก้อน (เพราะกินไม่เยอะเท่าไร) แล้วก็ใส่มันลงไป


3. ต้มเป็นชาติ นานครึ่งชั่วโมง แล้วจึงใส่ crab stick ลงไป (มัน crab จิงๆ) พร้อมใส่ซีอิ๊วลงไปนิดนึง
แต่น แต้น นี่คืออาหารสิ้นคิดมื้อแรกของผม :D

ประเมิน
รสชาติ 2/10 จืดสนิท ยังกะกินน้ำล้างจาน แถมปูอัดถูกความร้อนมากไป กลายเป็นแป้งเลย
ความยากง่ายในการปรุง 7/10 ทำง่ายแค่จับยัดและต้ม เสียอย่างเดียวต้องต้มนาน

ไว้อย่าลืมติดตามชมอาหารสิ้นคิดกับพี่โอ๊คมื้อถัดไปละคับ

ปฐมบทแห่งการหาที่อยุ่ จบ

เรากลับมาอีกครั้งหลังจากห่างหายไปนาน เพราะว่า มีเรื่องต่างๆให้ทำมากมาย TT

หลังจากวันที่กินเสต็กกัน วันรุ่งขึ้นคือวันที่พวกเราต้องลากสังขารออกจากโรงแรมแสนสบาย ก่อนเที่ยง แต่คุณพ่อของโต๊ดต้องรีบไปเยี่ยมเพื่อนตั้งแต่เช้า ก็เลยจะเหลือพวกเราแค่สองคน เมื่อถึงเวลานัดกันตอนสิบโมง พวกเราก็ออกจากห้องไปรอรถเมล์ที่ป้าย และเดินทางไปยังที่มหาลัยเพื่อพบกับคุณเลน่าเพื่อไปยังห้องพักใหม่ หลังจากไปถึงมหาลัย พวกเราก็ทำการย้ายข้าวของจากที่ international office ของมหาลัยไปยังบ้านเรา โดย 26B เป็นห้องของโอ๊ค และ อีกห้องซ่ึงจำเบอไม่ได้ เป็นของโต๊ด

ห้องพัก 26B ==> เพื่อนในapratment เดียวกัน เป็นชาวสวีเดน ซึ่งในห้องครัวมีกลิ่มแปลกๆ ที่ไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ได้เนน่าเละเทะ

ห้องพัก อีกห้อง ==> เพื่อนเป็นชาวอินเดีย ห้องน้ำเละเทะเลย ส่วนในห้องเหมือนจะขาด ตู้เสื้อผ้าที่แขวนได้ไป

โดยเมื่อไปถึงห้องพักแต่ละคน สภาพก็เป็นดังที่กล่าวไว้ จึงต้องเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดจากที่ international office มา(เขาแจกให้นะ ไม่ใช่ไปยืมของเขา...) หลังจากขนของขนอะไรเสร็จก็เตรียมมตัวไปพบ professor Lars Lundberg ที่มหาลัย เมื่อไปถึง Lena ก็แนะนำให้รู้จัก prof Lars

"เห้ย..... นี่เขาเป็น professor จิงปะวะ " สิ่งแรกที่เราคิด

สาเหตุที่คิดงั้นไม่ใช่เพราะภาพข้างบนนะครับ แต่เป็นเพราะกล้ามใหญ่เป็นมัดๆ แบบว่ากูจะเอากล้ามหรีบหัวเมิงตายได้เลยอ่ะ
Lars คือคนขวาสุดนะครับ

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเขาก็บอกว่าจะเลี้ยงข้าวที่โรงอาหาร ของมหาลัย

ตอนกำลังเดินไปก็คุยกะโต๊ด
"เมิง ไม่เอากล้ามแบบนั้นมั้งละ" โอ๊คถาม
"แม่งใหญ่ อยากได้มั้ง" คนที่ถูกถามตอบกลับมา

ซํกพักเราก็เดินไปถึงโรงอาหารของมหาลัย BTH เมื่อไปถึง ขอบอกว่าไม่คิดเขาเรียกไอนี่ว่าโรงอาหาร
1. อาหารเป็นแบบบุฟเฟ่ต์ ราคา 79 sek มีเยอะและเขามาเติมเรื่อยๆ
2. บรรยากาศต่างกับโรงอาหารอักษรและโรงอาหารวิศวะ ลิบลับ

ตักกินกันอย่างเมามันและเอร็ดอร่อย ก็ได้คุยกันเรื่องการฝึกงานด้วย โดยที่ร่วมโต๊ะมี PHD student อีกคน นามว่า Shahid จากปากีสถาน โดยพวกเราสองคนจะเป็นส่วนหนึ่งของโปรเจคเขา ซึ่งเก่วกะ power grid อาไรนี่ละ แต่แขกคนนี่นิสัยดี แล้วก็มาอยู่ทีนี้ กับภรรยาด้วย

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ พวกเราก็เดินทางไป เซ็นสัญญากับ landlord office นามว่า Karlskronahem (คล้ายๆชื่อเมืองเลย) การเดินทางครั้งนี้ไปโดยรถของมหาลัยที่ Lena ได้จองไว้ก่อน โดยมีป้ายทะเบียนเป็น BTH กับเลขอีกสามตัว *-* เท่โคตรๆ เมื่อเซ็นสัญญาเสร็จก้อควักตังจ่าย หมดไป 1300 + 3000(ค่ามัดจำ) แล้วก็เดินทางกับไปชิวที่ห้องนอนน้อยๆ

ภาพตัวอย่างของห้องเรา

ปฐมบทแห่งการหาที่อยู่ 2 continue again

หลังจากจบวันเสา อันแสนสบายย ในวันอาทิตย์ โต้ดและคุณพ่อของโต๊ดก็จะไปเยี่ยมเพื่อน ที่อยู่ในเมือง malmor แต่ว่า ตัวเราเองไม่ได้ไปด้วย ฉะนั้น เราก็เลยถือวันนี้เป็นวันฤกษ์ดี ในการออกไปเปแิดหูเปิดตากับชีวิตใหม่ๆ ในเมืองใหม่ๆ

ที่ไหนได้ปรากฎว่า วันอาทิตย์ประเทศสวีเดน คนแม่งเอาแต่อยู่ในบ้านกัน Oh my god !! ที่ไทยวันอาทิตย์แต่ละคนต้องหาเรื่องออกจากบ้าน ทีนี้คนเขาหาเรื่องอยู่ในบ้านกัน
"เอาวะ มีเท่าไรก็ดูแม่งเท่านั้นแหละ" พูดกะตัวเอง

ภารกิจแรกที่เราจะไปทำคือการ ซื้อผลไม้เอาไปกินให้ขี้ ที่เบ่งออกมาเลิกทำร้ายตูดข้าพเจ้าซะที และนี่คือสิ่งที่เราเห็นเมื่อเดินเข้าไปใน ซุปเปอมาเกต Hemkop


โอ้ว ผลไม้เยอะแยะไปหมด แต่เห้ย นี่มันอะไรกันฟระ

อ่านไม่ออกวะเห้ย รุ้แค่ว่ากิโลละเท่าไร ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะกินอะไร -_-"
"apple *3 มะละกอ *3 กล้วย *3 ส้ม *3 apple มะลกอ กล้วย ส้ม" อยากเต้นเพลงนี้ให้ทที่ร้านนี้มันดูจิง

เอาละในเมื่อไม่รุ้ผลไม้แล้ว ยังไม่รุ้วิธีซื้ออีก รวบรวมความกล้าเข้าไปถามพนักงาน
"How can i buy these fruits or vegetables ?" ถามไปด้วยความมั่นใจ
"%$@^" เขาตอบกลับมา
"??????" สีหน้าตอบกลับจากกระผม
"I cannot speak english" คำตอบสุดท้ายจากเขา..

เจริญเถอะโยมพ่อแม่ ทั้งหลาย แค่อยากจะกระเดือกผลไม้ ทำไมมันยากเย็นยังงี้ละนี่ ในเมื่อหมดหนทาง กลั้นใจหยิบไปสามสี่ลูกแล้วเดินไป counter 8 คิดตังเลย และแล้วก็มีเรื่องประหลาดใจอีก (O-O)! พี่คนคิดตัง หยิบแอปเปิ้ลออกมาจากถุงแล้วชั่ง น้ำหนักมันตรงcounter เลย.. แถมเขายังรุ้อีกว่าไอแอปเปิ้ลนี่มัน พันธ์อะไร พ่อเจ้าแม่เจ้าช่วย นี่กูเดินกังวลจนเป็นบ้าเป็นหลังทำไมละนี่ -_-"

อ่ะนอกจากแอปเปิ้ลน้อยๆสามลูกรวมกันเป็นเงิน 10 sek (ประมานสี่สิบบาทแล้ว) ก็ยังมี ไอติมที่เพื่อนโต้ดบอกว่า" ถ้ามาถึงยุโรปแล้วไม่ได้กินไอนี่นะ เหมือนมาไม่ถึงยุโรป" กอปรกับไม่กินข้าวกลางวันเป็นทุนอยู่แล้วเลยลองซื้อมากิน ตอนเลือกซื้อไอติม เราก็แอบดีใจว่า เฮ้ย ราคามันก็เท่าๆเมืองไทยนี่หว่า แท่งละ ยี่สิบ สิบแปด สิบห้า ว่ากันไป แต่เมื่อตอนเดินไปจ่ายตัง... ยี่สิบ....ยี่สิบ sek นี่หว่า แล้วไอติมที่อยู่ในมือก็ราคา 20 sek ...... พระเจ้าไอติมจากร้านค้า ราคา80 บาท...

มาดูภาพไอติมสุดเทพของพวกเรากันดีก่า
หลังจากซื้อมาเสร็จก็เอาเข้าปากโลด พี่น้องคับ
เออ แฮะ มันก็อร่อยดีนี่หว่า เสียแค่แม่งแพง ...หาย เท่านั้นแหละ
เมื่อเดินซื้อของเสร็จเราก็ไปนั่งชิวในห้องโรงแรม aston 9 ต่อ เพราะวันรุ่งขึ้นแล้วจะได้ย้ายที่อยู่กันแล้ว (^O^)

หลังจากพ่อโต้ด กับโต้ดกลับมา พ่อเขาก็พาไปเลี้ยงอาหารที่ร้าน star and stripes ซึ่งเหมือนจะเป็นร้านกึ่งพับกึ่งร้าน steak ในย่านนั้น


"เอาเลยโอ๊ค อยากสั่งอะไรก็ได้เลยนะ" พ่อโต๊ดพูดเมื่อได้เมนูมา
"ครับ" ปากพูดไปงั้นแหละ ความจริงก็เกรงใจอยู่เเพราะว่า ราคามันแพงชิหัยเลย แถม เมนูบ้าพวกนี้คำอธิบายก็ไม่ค่อยชัดเจนอีกตะหาก

เมนูที่แต่ละคนสั่งกันก็คือ
พ่อโต้ด ==> salmon steak
โต้ด ==> club sandwich
ผม ==> steak ไก่

รอกันนานจน ตาลายอาหารถึงจะมา โดย steak 2 จานมาก่อน แล้วเว้นห่างไปซักพัก sandwich ถึงจะมา และแล้วเพื่อนโต้ดก็บ่น
"ไม่ไหว ไม่อร่อยเลย" กล่าวโดยเพื่อนโต้ด
"........" ไม่มีการตอบรับจากใครทั้งสิ้น

เมื่อกินเสดก็จบอีกวันนึงอันแสนสนุกสนานในสวีเดน แต่อย่าพึ่งเบื่อไป เรื่องราวหลังจากนี้ ยังมีทีเด็ดให้ชมอีกมาก :D

ซอรี่หลายๆหลังจากไม่ได้อัพมานาน เพราะว่าเริ่ม internแล้ว เลยอาจจะเฉื่อยไปซักหน่อย อีกทั้งเพื่อนโต้ดก็ดูบอลโลกอยู่ อีกทั้งขณะนี้กะลังฝึกภาษาสวีเดนอยุ่ด้วยละ :D

มาเข้าเรื่องกันต่อดี กว่า
หลังจากนั่งรถเดินทาง ดุ่มๆไปยังที่ขายของใช้ ซึ่งมีชื่อว่า Armiralen ทีนี้มีทั้งร้านขายของชำ ร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้า ร้านขายเครื่องใช้ในห้องนอน และอื่นๆอีกมากมายก่ายกอง ร้านแรกที่พวกเราเดินเข้าก็คือ ร้าน Willys หรือซุปเปอมาเกต นั่นเอง

รูป มันก็ประมานนี้ละ

สิ่งที่เราเข้ามาซื้อในนี้ก็ .......เครื่องปรุงอาหารแน่นอน เพื่อนโต้ดก็เดินดูกะพ่อเขา ส่วนเราก็เดินดูของเราเอง (ว่าไปนั้น จิงๆแล้วก็เดินตามเขาน่ะแหละ) อย่างแรกที่หาก่อน แน่นอน soy sauce ไม่รุ้ก็ถาม google ดูละกัน อันนี้หยิบมาเหมือนกัน แต่พี่โต๊ดเหมือนอยากจะซื้อน้ำปลา

"เอาขวดนี้ละ" เพื่อนโต๊ดกล่าว
"เฮ้ย มันคาวนะเว้ย ถ้าเมิงทำไม่เปนน่ะ" โอ๊คพูดเตือนขึ้นมา
"อ้าว แล้วมันต่างกะ ซีอิ๊ว ยังไงวะ" คำตอบจากเพ่ือนโต้ด
"..........." no comment

เอาว่าท้ายที่สุดเนื่องจากถูกทักท้วง น้ำปลาก็เปนอันยกเลิกไป ส่วนของที่ได้ทั้งหมดจาก willys คือ กระทะ หม้อ ตะหลิว(ตอนนั้นเข้าผิด เพราะจิงๆแล้วมันเป็นที่ขูด ชีส) และ คะนอร์ !! ตอนแรกตกใจมหาศาลเมื่อมีคะนอร์ทีนี้ด้วย


จบร้านแรกไปแล้ว ถัดมาที่เราเดินไปกันก็คือร้าน on-off หรือร้านเครื่องใช้ไฟฟ้านั้นเอง ทีนี้กระผมเองไม่ได้ซื้อไร แต่เพื่อนโต้ดซื้อเครื่องปิ้งหนมปังมาอันนึง

ถัดไปร้านบ้าอะไรไม่รุ้ แต่รุ้คือมันขายเครื่องใช้ในครัว ทีนี้พวกเราก็ได้ช้อน ซ้อม มีด จาน แก้ว ซึ่งพอเพียงกับการ survive อยู่ที่ สวีเดน
สุดท้ายสำหรับวันนี้คือ ร้านขายเครื่องนอน เดินหากันแต่แต่หมอนจนถึงผ้าปูเตียง ซึ่งของจากที่นี้คือ ผ้าปูเตียง หมอน ปลอกผ้าปูที่นอน
ปลอกหมอน
เอาละหลังซื้อของเสร็จแล้ว ทีนี้ก็..... ขนกลับ โอ้แม่เจ้าไหนจะผ้าห่ม หมอน หม้อ กระทะ หนักมากพะยะคะ แบกไปถึงที่ป้ายรถเมลล์ ก็แย่ละ หลังจากนั้นรอรถเมลล์อยู่ประมาน ยี่สิบนาที แบกขึ้นรถเมลล์ก็อ้วกแตรก เวลาผ่านไปช้าเหมือนโกหก เราก็เอาสินค้าเหล่านี้(หนัก พ่อ%ง)ไปยัดไว้ที่ BTH international office ซึ่งแทบจะเรียกได้ว่า เป็นที่เก็บของของพวกเราไปแล้ว :p

หลังจากจบเรื่องราวการซื้อของเพื่อเอาชีวิตรอด พวกเราก็ลากสังขารกลับไปยัง โรงแรม Aston ณ ใจกลางเมือง และก็ คร่อกกกกก ฟี้ ZzzZzzzZzzzz

ปฐมฤกษ์ของการหาที่อยู่ continue 1

ซอรี่หลายๆหลังจากไม่ได้อัพมานาน เพราะว่าเริ่ม internแล้ว เลยอาจจะเฉื่อยไปซักหน่อย อีกทั้งเพื่อนโต้ดก็ดูบอลโลกอยู่ อีกทั้งขณะนี้กะลังฝึกภาษาสวีเดนอยุ่ด้วยละ :D

มาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า

หลังจากนั่งรถเดินทาง ดุ่มๆไปยังที่ขายของใช้ ซึ่งมีชื่อว่า Armiralen ทีนี้มีทั้งร้านขายของชำ ร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้า ร้านขายเครื่องใช้ในห้องนอน และอื่นๆอีกมากมายก่ายกอง ร้านแรกที่พวกเราเดินเข้าก็คือ ร้าน Willys หรือซุปเปอมาเกต นั่นเอง

http://www.sjaelsoe.dk/PageFiles/4973/SlideShow/uppsala-granby406_1.jpg

รูปมันก็ประมานนี้ละ